18.5.11






Σήμερα στις 7 το απόγευμα θα γίνει η τέταρτη κατά σειρά διάλεξη της Σχολής Γονέων του Δήμου Λουτρακίου – Αγ. Θεοδώρων στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου, Κολοκοτρώνη 17, στο Λουτράκι με θέμα:
«Ασφάλεια στο Διαδίκτυο. Ηλεκτρονικό έγκλημα (νομικό πλαίσιο)
Τα χαρακτηριστικά της εφηβείας, Βιωματικές Ασκήσεις – Εργαστήριο»

Με ομιλητές:
Ø Μιχαλόπουλος Θεοφάνης, Δικηγόρος, Μέλος Δικηγορικού Συλλόγου Κορίνθου
Ø Αθηνά Γαϊτάνη, Κοινωνική Λειτουργός, Συνεργάτης Κέντρου Πρόληψης ΔΙΟΛΚΟΣ

Το άγχος στις Πανελλαδικές εξετάσεις

Εν τω μεταξύ η προηγούμενη διάλεξη είχε σαν θέμα το άγχος στις Πανελλαδικές εξετάσεις . Ο δήμος Λουτρακίου - Περαχώρας διοργανώνει πλέον τις σχολές γονέων, μία δράση που εντάσσεται στο πρόγραμμα Δια Βίου Μάθηση. Παλιότερα αυτό το πρόγραμμα πραγματοποιούνταν από τη Νομαρχία, αλλά τώρα είναι υπεύθυνοι οι νέοι Καλλικρατικοί δήμοι.
Εκεί οι ειδικοί εκπαιδευτές του προγράμματος μίλησαν με τους γονείς για το θέμα των εξετάσεων. Στη συζήτηση που ακολούθησε μπορούσε να δει κανείς ότι ορισμένοι γονείς είναι σε χειρότερη ίσως κατάσταση από τους μαθητές όσον αφορά στο άγχος των Πανελλήνιων εξετάσεων. Βρήκαν την ευκαιρία να συνομιλήσουν με άλλους γονείς, αλλά και με τους ειδικούς για το πρόβλημά τους. Ήταν τέτοια η ένταση και η συναισθηματική τους φόρτιση που κάποιες μητέρες βούρκωσαν ή δάκρυσαν διηγούμενες τον «Γολγοθά» που περνάει το σπίτι για τις εξετάσεις.
Εντυπωσιακό επίσης ήταν ότι οι περισσότεροι γονείς όταν ρωτήθηκαν ποια ήταν η πιο αγχωτική εμπειρία της ζωής τους, ανέφεραν τις Πανελλήνιες εξετάσεις που έδωσαν οι ίδιοι όταν ήταν μαθητές.

Σύμφωνα με τα όσα ακούστηκαν στην διάλεξη:

«Το άγχος είναι ένα διάχυτο, δυσάρεστο συναίσθημα, συχνά ασαφές που εκδηλώνεται με φόβο, ένταση και ανησυχία. Συνοδεύεται από σωματικά συμπτώματα (όπως ταχυκαρδίες, αρρυθμίες, κεφαλαλγίες, κ.α.) Τα συμπτώματα όμως του άγχους είναι και ψυχικά, όπως ανησυχία, εκνευρισμός, νευρικότητα, αγωνία, αίσθημα πως κάτι κακό θα συμβεί.

Πώς δημιουργείται το άγχος;

Το άγχος δημιουργείται ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του κάθε ατόμου, την ανατροφή του, τις ενδεχόμενες αποτυχίες, τους κίνδυνους και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Τις αμφιβολίες για τις ικανότητές του, τα διλήμματα, τις εσωτερικές του συγκρούσεις, τις ενοχές που νοιώθει και από την υπεραπασχόληση.
Οι μαθητές κατά την εφηβεία οργανώνουν και συγκροτούν την προσωπικότητά τους.
Ενισχύουν και δημιουργούν νέα ψυχοκοινωνική ταυτότητα. Εντάσσονται με διαφορετικό τρόπο ως αυτόνομη και ξεχωριστή μονάδα στο πλαίσιο του κοινωνικού ιστού των συνομηλίκων. Αποστασιοποιούνται από τους γονείς. Επαναπροσδιορίζουν τη σχέση τους με το σχολείο, τους θεσμούς και τη μελλοντική κοινωνική πορεία και πραγματικότητα, ενσωματώνουν τα γονικά και κοινωνικά ιδεώδη.
n Η εφηβεία είναι μια ιδιαίτερη περίοδος ορμονικών, σωματικών αλλαγών και ανάδυση της σεξουαλικότητας.
n Υφίστανται αλλαγές: στην εικόνα του σώματος, στην εικόνα του εαυτού του εφήβου. Δίνεται μεγάλη σημασία στην εξωτερική εμφάνιση, οι συνομήλικοι, οι αντιλήψεις και η αποδοχή τους , αναζήτηση νέων ταυτίσεων , επαναδιαπραγμάτευση του ρόλου και της θέσης στην οικογένεια και στο σχολείο, οι σχέσεις με το άλλο φύλο αποκτούν ιδιαίτερη σημασία .
n Στην εφηβεία λαμβάνουν χώρα έντονες ενδοψυχικές & ψυχοκοινωνικές αλλαγές.
n Η πλειονότητα των εφήβων περνά τις αλλαγές αυτές με το ανάλογο «φυσιολογικό» άγχος και τις αναμενόμενες αμφιταλαντεύσεις.

Οικογενειακή – Εφηβική κρίση.

Η ύπαρξη πρώιμων διαταραχών και παρεκκλίσεων στην παιδική ηλικία σε συνδυασμό με τα προβλήματα στην οικογένεια δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια ακόμη πιο προβληματική εφηβεία με κίνδυνο την πλήρη ρήξη με τους γονείς και τους καθηγητές και την αποστασιοποίηση.
Κάποια από τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζουν οι έφηβοι είναι αγχώδη προβλήματα, εσωστρέφεια, κοινωνική απομόνωση, διαπροσωπικά προβλήματα, και προβλήματα στη σχολική προσαρμογή, αλλά και μαθησιακά προβλήματα. Προβλήματα με την αυτο-εικόνα, τη σεξουαλική ωρίμανση, τη διαχείριση των ορμών .
Ο έφηβος χρησιμοποιεί την προκλητική, προβληματική και αντικοινωνική αυτή συμπεριφορά για να τραβήξει την προσοχή, ως διέξοδο και αντίδραση σε ματαιώσεις που έχει υποστεί, ως εκδίκηση σε συγκεκριμένα πρόσωπα και καταστάσεις, για να εκτονώσει και να εκδραματίσει εντάσεις , άγχος ή άλλα αρνητικά συναισθήματα, όπως θυμός, οργή, μίσος, κλπ.

ΤΡΟΠΟΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ
n Αποδραματοποίηση προκλητικών συμπεριφορών
n Σταθερή σχέση, κατανόηση της ψυχολογίας του συγκεκριμένου εφήβου
n Ψυχραιμία, ευαισθησία, αποφασιστικότητα
n Σαφείς κανόνες με ευελιξία, έμφαση όχι στις τιμωρητικές μεθόδους
n Χρήση θετικών τιμωριών και αφαίρεση προνομίων
n Προβολή άλλων μοντέλων σχέσης και διαχείρισης κρίσεων
n Εναλλακτικοί τρόποι διαχείρισης των προβλημάτων
n Εμπλοκή των παιδιών σε δραστηριότητες και ομάδες αυτοέκφρασης και υπευθυνοποίησής τους n Χρήση εναλλακτικών ψυχοπαιδαγωγικών προγραμμάτων (για θέματα που αφορούν τη διαχείριση συγκρούσεων, τη διαχείριση θυμού, κλπ )

ΑΓΧΟΣ & ΦΟΒΙΕΣ
ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ

Το άγχος αποτελεί ένα γνώριμο και οικείο συναίσθημα για όλους τους ανθρώπους. Είναι ένα λειτουργικό συναίσθημα, το οποίο θέτει τον οργανισμό σε κατάσταση ετοιμότητας και μας βοηθάει να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις. Όταν το βίωμα του άγχους είναι υπερβολικό σε ένταση, δυσανάλογο σε σχέση με το ερέθισμα που το προκαλεί και επίμονο στο χρόνο, τότε ενδέχεται να αποτελεί ένδειξη κάποιας αγχώδους διαταραχής. Σε αυτήν την περίπτωση χάνει την λειτουργικότητά του και αντί να προετοιμάζει και διευκολύνει τον οργανισμό, τον παρεμποδίζει. Οι αγχώδεις διαταραχές είναι από τις διαταραχές που παρουσιάζονται με μεγαλύτερη συχνότητα κατά την παιδική και εφηβική ηλικία. Σύμφωνα με ερευνητές η συχνότητα εμφάνισης των διαταραχών άγχους στο σύνολο του πληθυσμού κυμαίνεται μεταξύ 8-9%.
Αν δεν αντιμετωπιστούν νωρίς οι διαταραχές άγχους μπορεί να οδηγήσουν σε:
n Επανειλημμένες απουσίες από το σχολείο ή αδυναμία να τελειώσουν το σχολείο, επισφαλείς σχέσεις με τους συμμαθητές, χαμηλή αυτοεκτίμηση, χρήση αλκοόλ ή άλλων ναρκωτικών ουσιών, προβλήματα προσαρμογής σε καταστάσεις στο χώρο εργασίας, αγχώδη διαταραχή στην ενηλικίωση
Οι αγχώδεις διαταραχές που επηρεάζουν τους εφήβους είναι:
• Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
Υπερβολικό, μη ρεαλιστικό άγχος σχετικά με τις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής.
• Διαταραχή Πανικού
Επαναλαμβανόμενες κρίσεις πανικού χωρίς προφανή αίτια που χαρακτηρίζονται από περιόδους έντονου φόβου.
• Φοβίες
Εξωπραγματικοί και υπερβολικοί φόβοι που αφορούν ορισμένες καταστάσεις ή αντικείμενα. Π.χ
- Κοινωνική Φοβία
- Ειδική Φοβία
- Κλειστοφοβία
• Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
Επαναλαμβανόμενες σκέψεις και συμπεριφορές που δεν ανταποκρίνονται σε πραγματικές απειλές.
• Διαταραχή μετά από τραυματικό στρες
Συνήθως ακολουθεί την εμπειρία ενός πολύ στρεσογόνου γεγονότος.

Θεραπείες:





n Γνωστική συμπεριφορική θεραπεία

n Τεχνικές χαλάρωσης

n Οικογενειακή θεραπεία

n Κατάρτιση και ενημέρωση των γονέων

Προτάσεις – Παρεμβάσεις
Πρόληψη και η παρέμβαση για τις διαταραχές άγχους θα πρέπει να ακολουθούν τρία επίπεδα πρόληψης και παρέμβασης:
ένα καθολικό, ένα εστιασμένο στο στόχο και ένα εντατικό.
Υλοποιώντας ένα μοντέλο τριών επιπέδων τα σχολεία μπορούν να προλάβουν την ανάπτυξη άγχους στους μαθητές, όπως επίσης και να θεραπεύσουν όλους τους μαθητές που είναι σε κίνδυνο ή έχουν ήδη κάποια αγχώδη διαταραχή.
Οι σχολικοί σύμβουλοι ή οι ψυχολόγοι μπορούν να βοηθήσουν με τους εξής τρόπους, όσον αφορά τους εφήβους:
Να μιλάνε ανοιχτά με τους εφήβους σχετικά με τους φόβους και τις ανησυχίες τους. Να τους ενθαρρύνουν να ακολουθούν τα ταλέντα τους και τα ενδιαφέροντά τους και να διασκεδάζουν. Να τους βοηθάνε να προχωράνε με ευκολία σε νέες καταστάσεις και να τους επιδοκιμάζουν όταν αντιμετωπίζουν τους φόβους τους. Να τους εντάσσουν σε προγράμματα που περιλαμβάνουν συγκεκριμένες τεχνικές χαλάρωσης όπως βαθιές αναπνοές, σωματική άσκηση και διαλογισμός. Να τους βοηθάνε να εκφράζουν τις ανησυχίες τους ρεαλιστικά και να διορθώνουν τις διαστρεβλωμένες σκέψεις. Να εξετάσουν αν υπάρχουν άλλες αιτίες άγχους, (όπως προβλήματα υγείας, χρήση αλκοόλ ή ναρκωτικών ουσιών, πίεση από το περιβάλλον.) Αν υπάρχουν υποψίες για παραμέληση ή κακοποίηση να την αναφέρουν στην ανάλογη κοινωνική υπηρεσία και να παραπέμψουν την οικογένεια και το παιδί σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας για αξιολόγηση και θεραπεία. Να εξακριβώσουν αν το άτομο έχει εμπειρία ή έχει υπάρξει μάρτυρας ενός πρόσφατου τραυματικού γεγονότος ή αν έχει συμβεί κάτι σοβαρό σε έναν στενό συγγενή ή φίλο. Να τους παραπέμψουν στις κατάλληλες υπηρεσίες ψυχικής υγείας αν παρουσιάζουν συμπτώματα άγχους τόσο σοβαρά ώστε να απειλούν τη λειτουργικότητά τους.

Όσον αφορά την οικογένεια
Να μιλάνε με τους γονείς σχετικά με τα συμπτώματα άγχους του παιδιού τους και τις δικές τους υποστηρικτικές ικανότητες ως κηδεμόνες και να συζητάνε για όσες ανησυχίες μπορεί να έχουν σχετικά με τη διαχείριση του άγχους. Να εξετάσουν αν υπάρχει ιστορικό αγχώδους διαταραχής, κατάθλιψης και χρήσης ουσιών στην οικογένεια. Να παραπέμψουν σε ειδικό ψυχικής υγείας τους γονείς ή τα αδέρφια που εμφανίζουν υψηλά επίπεδα στρες, δυσκολία στο να ανταπεξέρχονται σε προβλήματα ή ψυχιατρικά συμπτώματα

Όσον αφορά την κοινότητα και το σχολείο
Ακολουθώντας τους κανόνες για εμπιστευτικότητα και αφού πάρουν την απαραίτητη άδεια να εμπλέξουν τους εκπαιδευτικούς στην εκτίμηση της λειτουργικότητας του εφήβου. Να προσδιορίσουν αν υπάρχουν συγκεκριμένοι στρεσογόνοι παράγοντες που συμβάλλουν στο άγχος του παιδιού. Να εκτιμήσουν πιθανές μαθησιακές δυσκολίες ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, που πιθανόν συμβάλλουν στη στεναχώρια του παιδιού και σε πιθανή κακή επίδοση στο σχολείο. Να συνεργαστούν με το σχολείο στο σχεδιασμό ενός πλάνου διαχείρισης άγχους και συμπεριφοράς. Να ενθαρρύνουν το προσωπικό του σχολείου να ενισχύσουν τη συναναστροφή των εφήβων με αγχώδη διαταραχή με άλλα παιδιά που θα τους υποστηρίξουν.

Συμβουλές για τους γονείς
Να είστε ενεργητικός ακροατής όταν το παιδί σας νιώθει αγχωμένο και καταβεβλημένο. Ακούστε αυτό που σας λέει και προσπαθήστε να αντιληφθείτε αυτό που δε μπορεί να πει. Σεβαστείτε τα συναισθήματά του ακόμα και αν δεν καταλαβαίνετε ακριβώς τι βιώνει. Αυτό θα το ενθαρρύνει να αρχίσει να μιλάει και θα είναι μια πηγή ανακούφισης όταν νιώθει μόνος. Ενημερωθείτε σχετικά με τις διαφορές ανάμεσα σε φυσιολογικό άγχος και σε μια αγχώδη διαταραχή. Αυτό θα σας βοηθήσει να μάθετε τι να αναζητάτε. Ενθαρρύνεται τη συμμετοχή του παιδιού σας σε κοινωνικές, αθλητικές και άλλες εξωσχολικές δραστηριότητες.

Σημαντικά μηνύματα για την ψυχική υγεία παιδιών και εφήβων
Η ψυχική υγεία κάθε παιδιού είναι σημαντική. Πολλά παιδιά και έφηβοι έχουν προβλήματα ψυχικής υγείας. Αυτά τα προβλήματα είναι πραγματικά και επώδυνα και μπορεί να είναι σοβαρά. Τα προβλήματα ψυχικής υγείας μπορούν να αναγνωρίζονται και να αντιμετωπίζονται. Οικογένειες και κοινότητες που συνεργάζονται μπορούν να βοηθήσουν.

Συμβουλές για τους γονείς n Εξετάστε τις ευκαιρίες για αναζήτηση βοήθειας. Αν πιστεύετε ότι το άγχος επηρεάζει την καθημερινή ζωή του παιδιού σας εξετάστε ποιες επιλογές θεραπείας και υπηρεσίες ψυχικής υγείας είναι διαθέσιμες. Μοιραστείτε αυτά που βρήκατε με το παιδί σας. Αν έχει διαθέσιμες τις πληροφορίες θα έχει την επιλογή να ζητήσει βοήθεια όταν θα νιώσει έτοιμο. Να είστε υπομονετικοί αν το παιδί σας δεν αναζητήσει βοήθεια αμέσως. Μερικές φορές χρειάζεται περισσότερος χρόνος για κάποιο άτομο να κάνει το πρώτο βήμα. Είναι σημαντικό ειδικά για τους εφήβους να νιώθουν ότι η θεραπεία είναι δική τους απόφαση. Δώστε στο παιδί σας τις πηγές που θα το κάνουν να καταλάβει ότι δεν είναι μόνο και μπορεί να βοηθηθεί, ακολουθώντας τη θεραπεία που το ίδιο επέλεξε».


T.Κ

Δεν υπάρχουν σχόλια: