Αυτό ήταν το θέμα και ο πρωτότυπος τίτλος , της Συνέντευξης Τύπου που παραχώρησαν προχθές Τετάρτη 7 Ιανουαρίου οι «Οικολόγοι Πράσινοι Κορινθίας,» στο Εργατικό Κέντρο Κορίνθου.Βασικοί ομιλητές ήταν οι κκ. Βαγγέλης Σπινθάκης, Γιώργος Ψωμάς, Βασίλης Κελλάρης και Πάνος Αλαβέρας, οι οποίοι ανέπτυξαν θέματα σχετικά με την οικολογία και την σύγχρονη πραγματικότητα, τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Εξέθεσαν τις δικές τους απόψεις και κάλεσαν σε δημόσιο διάλογο για ένα τόσο σημαντικό θέμα όπως είναι τα σκουπίδια. Παράλληλα επεσήμαναν πως: «Θα πάμε σε όλες τις πολιτικές παρατάξεις να θέσουμε τις απόψεις μας, να συζητήσουμε μαζί τους ώστε να έρθουμε επιτέλους σε μια συνύπαρξη, σε έναν διάλογο, σε μια ελλογικευμένη κοινωνία, όπου θα ζούμε ο καθένας ως πρόσωπο αλλά και ως ομάδα.»
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΠΙΝΘΑΚΗΣ:
«ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ:
ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ, ΑΛΛΑΖΟΥΝ
ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ»
Αρχικά παρουσιάζοντας το κίνημα των «Οικολόγων Πράσινων», τους στόχους και τις πολιτική τους θέση, ο κ. Σπινθάκης δήλωσε:
«Ασχολούμαστε πολλά χρόνια με τα οικολογικά ζητήματα, είτε ως ομάδες είτε ως οργανώσεις είτε ως άτομα, και έχουμε διαπιστώσει μετά από τόσα χρόνια ότι δεν αρκούν οι επιμέρους αλλαγές. Γι’ αυτό επιλέγουμε και στηρίζουμε τους Οικολόγους Πράσινους, είμαστε Οικολόγοι Πράσινοι, πιστεύουμε ότι πρέπει οι Οικολόγοι Πράσινοι να μπουν στη Βουλή, να μπουν στην Ευρωβουλή, για να καθορίζουν πολιτικές.
«ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ «ΟΧΙ» ΚΑΙ
ΑΡΝΗΣΗ. ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ»
Εμείς δεν θέλουμε μόνο να αλλάξουν οι πολιτικές, θέλουμε να αλλάξουμε κι εμείς. Άρα, το σύνθημά μας είναι «αλλάζουμε εμείς, αλλάζουν και οι πολιτικές». Δεν είμαστε μόνο “όχι” και μόνο άρνηση, προτείνουμε και λύσεις. Δεν αρκούμαστε να αρνούμαστε όσα κάνουν οι Κυβερνήσεις. Προτείνουμε λύσεις. Σύνθημά μας είναι το «δρούμε τοπικά αλλά σκεφτόμαστε πλανητικά». Πάντα δηλαδή σε όσες δραστηριότητες έχουμε, σκεφτόμαστε την κλιματική αλλαγή και πώς αυτή μπορεί να επηρεαστεί από τις δραστηριότητές μας. Δίπλα σε κάθε “όχι” που λέμε θα λέμε κι ένα “ναι”.
Τέλος, στόχος μας δεν είναι μόνο η οικοπροστασία αλλά και η κοινωνική αλληλεγγύη. Φέτος οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουν ως κεντρικό σύνθημα της προεκλογικής τους καμπάνιας, ενόψει Ευρωεκλογών, «Πράσινη λύση στην κρίση». Κι όταν λέμε κρίση, εννοούμε οικονομική, κοινωνική και οικολογική κρίση».
«ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΓΙΑ
ΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΝΕΒΕΙ ΤΟ
ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ»
Και πρόσθεσε:
«Ένας από τους στόχους που θέλουμε να πετύχουμε στην Κορινθία τουλάχιστον, είναι να ανέβει το επίπεδο του δημόσιου διαλόγου. Δυστυχώς, ο δημόσιος διάλογος είναι πολύ φτωχός στην Κορινθία, όσον αφορά τα σκουπίδια, θέλουμε και προτείνουμε και ζητάμε κι απ’ τα άλλα κόμματα να πάρουν θέση γι’ αυτά τα ζητήματα.»
ΓΙΩΡΓΟΣ ΨΩΜΑΣ:
“Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΩΣ
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ”
Για τις συνέπειες της καταστροφής του περιβάλλοντος στον πολιτισμό και την κοινωνία και αντίστροφα, μίλησε ο κ. Γιώργος Ψωμάς, ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Ο δυτικός πολιτισμός έχει φτάσει σε μια καμπή. Βρίσκεται σε κρίση ή ίσως αυτή τη στιγμή αρχίζει να καταρρέει. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι οι πολιτισμοί, όταν φτάνουν σε οικολογική κρίση, εξαφανίζονται τελείως (…)
Το οικολογικό κίνημα θέτει εκ νέου το ζήτημα των ορίων της ανάπτυξης. Δηλαδή κάθε φορά που αναπτύσσεται ένας πολιτισμός, ποια είναι τα όριά του και μέχρι πού μπορεί να φτάσει. Αυτό είχε ξεχαστεί στη βιομηχανική εποχή τη δικιά μας, τα τελευταία 200 χρόνια, λόγω του ότι η οικονομία σκέφτεται εγωκεντρικά (…)
Σήμερα μπορούμε να διαγνώσουμε πρώτον καταστροφή της βιόσφαιρας – καταστροφή δηλαδή του όζοντος, καταστροφή του μικροκλίματος, ατμοσφαιρική ρύπανση, όξινη βροχή, ερημοποίηση, απορρύθμιση και του μεγακλίματος. Σημαίνει ακόμα ανατροπή ανάμεσα στη βιόσφαιρα και τον ανθρώπινο πληθυσμό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα είτε να καταστραφεί τελείως το οικοσύστημα είτε να περιοριστεί η ανάπτυξη του ανθρώπινου είδους ακούσια και εκούσια.
«Η διαιώνιση αυτής της κατάστασης μπορεί
ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ»
Αρχικά παρουσιάζοντας το κίνημα των «Οικολόγων Πράσινων», τους στόχους και τις πολιτική τους θέση, ο κ. Σπινθάκης δήλωσε:
«Ασχολούμαστε πολλά χρόνια με τα οικολογικά ζητήματα, είτε ως ομάδες είτε ως οργανώσεις είτε ως άτομα, και έχουμε διαπιστώσει μετά από τόσα χρόνια ότι δεν αρκούν οι επιμέρους αλλαγές. Γι’ αυτό επιλέγουμε και στηρίζουμε τους Οικολόγους Πράσινους, είμαστε Οικολόγοι Πράσινοι, πιστεύουμε ότι πρέπει οι Οικολόγοι Πράσινοι να μπουν στη Βουλή, να μπουν στην Ευρωβουλή, για να καθορίζουν πολιτικές.
«ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ «ΟΧΙ» ΚΑΙ
ΑΡΝΗΣΗ. ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ»
Εμείς δεν θέλουμε μόνο να αλλάξουν οι πολιτικές, θέλουμε να αλλάξουμε κι εμείς. Άρα, το σύνθημά μας είναι «αλλάζουμε εμείς, αλλάζουν και οι πολιτικές». Δεν είμαστε μόνο “όχι” και μόνο άρνηση, προτείνουμε και λύσεις. Δεν αρκούμαστε να αρνούμαστε όσα κάνουν οι Κυβερνήσεις. Προτείνουμε λύσεις. Σύνθημά μας είναι το «δρούμε τοπικά αλλά σκεφτόμαστε πλανητικά». Πάντα δηλαδή σε όσες δραστηριότητες έχουμε, σκεφτόμαστε την κλιματική αλλαγή και πώς αυτή μπορεί να επηρεαστεί από τις δραστηριότητές μας. Δίπλα σε κάθε “όχι” που λέμε θα λέμε κι ένα “ναι”.
Τέλος, στόχος μας δεν είναι μόνο η οικοπροστασία αλλά και η κοινωνική αλληλεγγύη. Φέτος οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουν ως κεντρικό σύνθημα της προεκλογικής τους καμπάνιας, ενόψει Ευρωεκλογών, «Πράσινη λύση στην κρίση». Κι όταν λέμε κρίση, εννοούμε οικονομική, κοινωνική και οικολογική κρίση».
«ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΓΙΑ
ΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΝΕΒΕΙ ΤΟ
ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ»
Και πρόσθεσε:
«Ένας από τους στόχους που θέλουμε να πετύχουμε στην Κορινθία τουλάχιστον, είναι να ανέβει το επίπεδο του δημόσιου διαλόγου. Δυστυχώς, ο δημόσιος διάλογος είναι πολύ φτωχός στην Κορινθία, όσον αφορά τα σκουπίδια, θέλουμε και προτείνουμε και ζητάμε κι απ’ τα άλλα κόμματα να πάρουν θέση γι’ αυτά τα ζητήματα.»
ΓΙΩΡΓΟΣ ΨΩΜΑΣ:
“Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΩΣ
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ”
Για τις συνέπειες της καταστροφής του περιβάλλοντος στον πολιτισμό και την κοινωνία και αντίστροφα, μίλησε ο κ. Γιώργος Ψωμάς, ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Ο δυτικός πολιτισμός έχει φτάσει σε μια καμπή. Βρίσκεται σε κρίση ή ίσως αυτή τη στιγμή αρχίζει να καταρρέει. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι οι πολιτισμοί, όταν φτάνουν σε οικολογική κρίση, εξαφανίζονται τελείως (…)
Το οικολογικό κίνημα θέτει εκ νέου το ζήτημα των ορίων της ανάπτυξης. Δηλαδή κάθε φορά που αναπτύσσεται ένας πολιτισμός, ποια είναι τα όριά του και μέχρι πού μπορεί να φτάσει. Αυτό είχε ξεχαστεί στη βιομηχανική εποχή τη δικιά μας, τα τελευταία 200 χρόνια, λόγω του ότι η οικονομία σκέφτεται εγωκεντρικά (…)
Σήμερα μπορούμε να διαγνώσουμε πρώτον καταστροφή της βιόσφαιρας – καταστροφή δηλαδή του όζοντος, καταστροφή του μικροκλίματος, ατμοσφαιρική ρύπανση, όξινη βροχή, ερημοποίηση, απορρύθμιση και του μεγακλίματος. Σημαίνει ακόμα ανατροπή ανάμεσα στη βιόσφαιρα και τον ανθρώπινο πληθυσμό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα είτε να καταστραφεί τελείως το οικοσύστημα είτε να περιοριστεί η ανάπτυξη του ανθρώπινου είδους ακούσια και εκούσια.
«Η διαιώνιση αυτής της κατάστασης μπορεί
να επιτείνει τη διαίρεση του κόσμου σε πλούσιο
βορρά και φτωχό νότο. Σε μητροπόλεις χάους
και σε περιφέρεια κατεστραμμένη.»
Το μοντέλο της απεριόριστης εμπορευματοποίησης των πάντων, ο καταναλωτικός και ο χρηματιστηριακός δηλαδή καπιταλισμός στηρίχθηκε στους απεριόριστους πόρους μιας ηπείρου – βλέπε Αμερική, παρθένας, μεταναστών, με μια κατευθείαν καπιταλιστική προϊστορία μόνο, οπότε φαίνεται ότι αυτό δεν μπορεί να εφαρμοστεί παντού στη γη. Μπορεί να εφαρμοστεί μόνο ίσως σε περιοχές όπως είναι η Αυστραλία και χώρες ίσως της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Ήδη στην Κίνα και στην Ινδία το μοντέλο αυτό είναι οικολογικά περιορισμένο. Δεν μπορεί να λειτουργήσει. Έχει δημιουργήσει οικολογικά, οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα. Ακόμα και οι χώρες που λέγονται οι «μικρές τίγρεις» της Μέσης Ανατολής, κι αυτές έχουν ήδη οικολογικό πρόβλημα, παρόλο που ξέφυγαν γιατί είναι μόνο υποσταθμοί της Δύσης.
Αυτό το αδιέξοδο ξαφνικά λοιπόν του πολιτισμού προβάλλει κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα. Κι αυτό μετατρέπεται σε οικολογική κρίση. Αυτό είχε ξαναγίνει στον Μεσαίωνα, στη φεουδαρχία της Δύσης. Μπορούμε να πούμε ότι βρέθηκε μια λύση με τον αποικισμό που δημιουργήθηκε στις Νέες Χώρες και με την εκτεταμένη εκχέρσωση των εδαφών, την αποψίλωση των δασών, κλπ. Αλλά φυσικά, είχε κάπου να εκτονωθεί. Τώρα αυτό είναι πιο δύσκολο να συμβεί.
«Μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει
μια καθολική κρίση της ισορροπίας
Το μοντέλο της απεριόριστης εμπορευματοποίησης των πάντων, ο καταναλωτικός και ο χρηματιστηριακός δηλαδή καπιταλισμός στηρίχθηκε στους απεριόριστους πόρους μιας ηπείρου – βλέπε Αμερική, παρθένας, μεταναστών, με μια κατευθείαν καπιταλιστική προϊστορία μόνο, οπότε φαίνεται ότι αυτό δεν μπορεί να εφαρμοστεί παντού στη γη. Μπορεί να εφαρμοστεί μόνο ίσως σε περιοχές όπως είναι η Αυστραλία και χώρες ίσως της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Ήδη στην Κίνα και στην Ινδία το μοντέλο αυτό είναι οικολογικά περιορισμένο. Δεν μπορεί να λειτουργήσει. Έχει δημιουργήσει οικολογικά, οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα. Ακόμα και οι χώρες που λέγονται οι «μικρές τίγρεις» της Μέσης Ανατολής, κι αυτές έχουν ήδη οικολογικό πρόβλημα, παρόλο που ξέφυγαν γιατί είναι μόνο υποσταθμοί της Δύσης.
Αυτό το αδιέξοδο ξαφνικά λοιπόν του πολιτισμού προβάλλει κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα. Κι αυτό μετατρέπεται σε οικολογική κρίση. Αυτό είχε ξαναγίνει στον Μεσαίωνα, στη φεουδαρχία της Δύσης. Μπορούμε να πούμε ότι βρέθηκε μια λύση με τον αποικισμό που δημιουργήθηκε στις Νέες Χώρες και με την εκτεταμένη εκχέρσωση των εδαφών, την αποψίλωση των δασών, κλπ. Αλλά φυσικά, είχε κάπου να εκτονωθεί. Τώρα αυτό είναι πιο δύσκολο να συμβεί.
«Μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει
μια καθολική κρίση της ισορροπίας
του πολιτισμού και της βιόσφαιρας.»
Μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει μια καθολική κρίση της ισορροπίας του πολιτισμού και της βιόσφαιρας. Οι πιθανότητες της κατάληξης αυτής της κρίσης είναι βασικά τρεις. Να οδηγηθεί ο ανθρώπινος πολιτισμός στην καταστροφή, σε αδιέξοδα – δηλαδή πολέμους – και να καταρρεύσει. Ακόμη, ο πολιτισμός του κέρδους και της τεχνολογίας μπορεί να οδηγηθεί σε μια υπερβιομηχάνιση και σε λύσεις ανθρωποειδών ρομπότ και λύσεις βιοτεχνολογίας – με τη δημιουργία οργάνων κλπ. Υπάρχει βέβαια και η λύση να αλλάξει ρότα η ανθρωπότητα, να αυτορυθμιστεί, να εγκαταλείψει τον ταυτισμένο με το κέρδος βίο και να αρχίσει να σκέφτεται λογικά. Αυτό βέβαια προτάσσει κοινωνιοκεντρικές λύσεις, με βάση τον άνθρωπο και την κοινωνία. Προς αυτή την κατεύθυνση έχει να προσφέρει και ο δικός μας ο ξεχασμένος πολιτισμός, που στηρίζεται στη βιωματική και όχι στον συστηματικό τρόπο που έχουν αναπτύξει ιδεολογίες στη δύση (…)
«Πρέπει να αρχίσουμε να βρίσκουμε
λύσεις για τα οικονομικά, κοινωνικά
και οικολογικά προβλήματα»
Σήμερα πρέπει να αρχίσουμε να βρίσκουμε λύσεις για τα οικονομικά, κοινωνικά και οικολογικά προβλήματα. Στην Ελληνική πραγματικότητα βέβαια υπάρχουν φαινόμενα τα οποία είναι τελείως ελπιδοφόρα και υπάρχουν και φαινόμενα τα οποία είναι τελείως απογοητευτικά, ιδιαίτερα εμφανή με τα τελευταία γεγονότα που συνέβησαν στην Ελληνική κοινωνία. Θα πρέπει μάλλον να αλλάξουμε μυαλό, να σκεφτούμε λογικά, να ανοίξουμε έναν λογικό διάλογο κι όχι να φωνασκούμε και να καταστρέφουμε. Αυτό είναι τελείως μηδενιστικό. Δεν υπάρχει καμία λύση μέσα σ’ αυτό. Ίσως τότε βρεθεί μια λύση για τη σημερινή μας εποχή και μέσα από αυτό μπορεί να βρεθεί λύση πράγματι και για τα οικολογικά μας προβλήματα. Η κοινωνία των σχέσεων των ανθρώπων είναι για μας πρόσταγμα και αυτό γίνεται πραγματικότητα μέσα από την κοινότητα των ανθρώπων. Η τοπική κοινότητα συναποτελεί μια μεγαλύτερη κοινότητα που είναι η παγκόσμια κοινότητα και σύμφωνα με αυτή τη λογική που έχουν οι Οικολόγοι Πράσινοι μπορεί να δοθεί μια λύση.
Θα καταλήγαμε ότι η λύση είναι μια κοινότητα προσώπων, η οποία θα συναποτέλεσει την τοπική κοινότητα, που θα μπορέσει να φτιάξει κάποια καινούρια έθνη με μια καινούρια βάση, κι αυτά τα έθνη θα μπορέσουν να αποτελέσουν μια κοινότητα εθνών. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο οποίος έχει φυσικά πρόταξη και την ειρήνη, τη συνεννόηση, την αλληλεγγύη μεταξύ όλων των ανθρώπων, ευελπιστούμε να καταλήξουμε.»
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΛΛΑΡΗΣ:
“ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΧΩΜΑΤΕΡΩΝ
Μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει μια καθολική κρίση της ισορροπίας του πολιτισμού και της βιόσφαιρας. Οι πιθανότητες της κατάληξης αυτής της κρίσης είναι βασικά τρεις. Να οδηγηθεί ο ανθρώπινος πολιτισμός στην καταστροφή, σε αδιέξοδα – δηλαδή πολέμους – και να καταρρεύσει. Ακόμη, ο πολιτισμός του κέρδους και της τεχνολογίας μπορεί να οδηγηθεί σε μια υπερβιομηχάνιση και σε λύσεις ανθρωποειδών ρομπότ και λύσεις βιοτεχνολογίας – με τη δημιουργία οργάνων κλπ. Υπάρχει βέβαια και η λύση να αλλάξει ρότα η ανθρωπότητα, να αυτορυθμιστεί, να εγκαταλείψει τον ταυτισμένο με το κέρδος βίο και να αρχίσει να σκέφτεται λογικά. Αυτό βέβαια προτάσσει κοινωνιοκεντρικές λύσεις, με βάση τον άνθρωπο και την κοινωνία. Προς αυτή την κατεύθυνση έχει να προσφέρει και ο δικός μας ο ξεχασμένος πολιτισμός, που στηρίζεται στη βιωματική και όχι στον συστηματικό τρόπο που έχουν αναπτύξει ιδεολογίες στη δύση (…)
«Πρέπει να αρχίσουμε να βρίσκουμε
λύσεις για τα οικονομικά, κοινωνικά
και οικολογικά προβλήματα»
Σήμερα πρέπει να αρχίσουμε να βρίσκουμε λύσεις για τα οικονομικά, κοινωνικά και οικολογικά προβλήματα. Στην Ελληνική πραγματικότητα βέβαια υπάρχουν φαινόμενα τα οποία είναι τελείως ελπιδοφόρα και υπάρχουν και φαινόμενα τα οποία είναι τελείως απογοητευτικά, ιδιαίτερα εμφανή με τα τελευταία γεγονότα που συνέβησαν στην Ελληνική κοινωνία. Θα πρέπει μάλλον να αλλάξουμε μυαλό, να σκεφτούμε λογικά, να ανοίξουμε έναν λογικό διάλογο κι όχι να φωνασκούμε και να καταστρέφουμε. Αυτό είναι τελείως μηδενιστικό. Δεν υπάρχει καμία λύση μέσα σ’ αυτό. Ίσως τότε βρεθεί μια λύση για τη σημερινή μας εποχή και μέσα από αυτό μπορεί να βρεθεί λύση πράγματι και για τα οικολογικά μας προβλήματα. Η κοινωνία των σχέσεων των ανθρώπων είναι για μας πρόσταγμα και αυτό γίνεται πραγματικότητα μέσα από την κοινότητα των ανθρώπων. Η τοπική κοινότητα συναποτελεί μια μεγαλύτερη κοινότητα που είναι η παγκόσμια κοινότητα και σύμφωνα με αυτή τη λογική που έχουν οι Οικολόγοι Πράσινοι μπορεί να δοθεί μια λύση.
Θα καταλήγαμε ότι η λύση είναι μια κοινότητα προσώπων, η οποία θα συναποτέλεσει την τοπική κοινότητα, που θα μπορέσει να φτιάξει κάποια καινούρια έθνη με μια καινούρια βάση, κι αυτά τα έθνη θα μπορέσουν να αποτελέσουν μια κοινότητα εθνών. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο οποίος έχει φυσικά πρόταξη και την ειρήνη, τη συνεννόηση, την αλληλεγγύη μεταξύ όλων των ανθρώπων, ευελπιστούμε να καταλήξουμε.»
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΛΛΑΡΗΣ:
“ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΧΩΜΑΤΕΡΩΝ
ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ”
Για την κατάσταση που επικρατεί συγκεκριμένα στους Δήμους της Κορινθίας μίλησε ο κ. Βασίλης Κελλάρης, ο οποίος αναφέρθηκε τόσο στις συνέπειες που απορρέουν από τις πολλές παράνομες χωματερές αλλά και στο θέμα της ανακύκλωσης, καθώς και στην ανάγκη να βρεθεί άμεσα λύση για το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων:
«Είναι γνωστό ότι στην Κορινθία σήμερα υπάρχει ένας ΧΥΤΑ κι ένας καινούριος που δημιουργήθηκε στο Ξυλόκαστρο, ο οποίος εδώ και 3 χρόνια που έχει δημιουργηθεί δεν έχει λειτουργήσει. Ο ΧΥΤΑ που λένε ότι υπάρχει σήμερα στην Κορινθία είναι ο ΧΥΤΑ του Κιάτου.
«ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΚΙΑΤΟ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΥΤΑ»
Ουσιαστικά στο Κιάτο δεν υπάρχει ΧΥΤΑ. Υπάρχει μια παράνομη χωματερή, δεδομένου ότι από την αρχή που ξοδεύτηκαν 700.000.000 δραχμές σαν πιλοτικό πρόγραμμα, δεν παρελήφθη ο ΧΥΤΑ από τον Δήμο του Κιάτου, διότι υπήρχαν πολλά προβλήματα κυρίως διαρροών των υγρών και αυτά κατέληγαν στο ποτάμι ή στον υδροφόρο ορίζοντα. Υπήρχαν κι άλλα προβλήματα. Έγιναν συστάσεις και επανειλημμένες πιέσεις στους Δήμους, στους Δημάρχους – και τον προηγούμενο και τον σημερινό Δήμαρχο. Δυστυχώς, δεν παρελήφθη αυτός ο ΧΥΤΑ κι επομένως λειτουργεί παράνομα. Υπήρξε μάλιστα μια συμφωνία, τα απορρίμματα των Δήμων Στυμφαλίας, Φενεού και Κιάτου να συγκεντρώνονται εκεί.
«ΜΟΝΟ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ
ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΓΙΑ ΤΑ
ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ – Η ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΤΟΥ
Για την κατάσταση που επικρατεί συγκεκριμένα στους Δήμους της Κορινθίας μίλησε ο κ. Βασίλης Κελλάρης, ο οποίος αναφέρθηκε τόσο στις συνέπειες που απορρέουν από τις πολλές παράνομες χωματερές αλλά και στο θέμα της ανακύκλωσης, καθώς και στην ανάγκη να βρεθεί άμεσα λύση για το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων:
«Είναι γνωστό ότι στην Κορινθία σήμερα υπάρχει ένας ΧΥΤΑ κι ένας καινούριος που δημιουργήθηκε στο Ξυλόκαστρο, ο οποίος εδώ και 3 χρόνια που έχει δημιουργηθεί δεν έχει λειτουργήσει. Ο ΧΥΤΑ που λένε ότι υπάρχει σήμερα στην Κορινθία είναι ο ΧΥΤΑ του Κιάτου.
«ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΚΙΑΤΟ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΥΤΑ»
Ουσιαστικά στο Κιάτο δεν υπάρχει ΧΥΤΑ. Υπάρχει μια παράνομη χωματερή, δεδομένου ότι από την αρχή που ξοδεύτηκαν 700.000.000 δραχμές σαν πιλοτικό πρόγραμμα, δεν παρελήφθη ο ΧΥΤΑ από τον Δήμο του Κιάτου, διότι υπήρχαν πολλά προβλήματα κυρίως διαρροών των υγρών και αυτά κατέληγαν στο ποτάμι ή στον υδροφόρο ορίζοντα. Υπήρχαν κι άλλα προβλήματα. Έγιναν συστάσεις και επανειλημμένες πιέσεις στους Δήμους, στους Δημάρχους – και τον προηγούμενο και τον σημερινό Δήμαρχο. Δυστυχώς, δεν παρελήφθη αυτός ο ΧΥΤΑ κι επομένως λειτουργεί παράνομα. Υπήρξε μάλιστα μια συμφωνία, τα απορρίμματα των Δήμων Στυμφαλίας, Φενεού και Κιάτου να συγκεντρώνονται εκεί.
«ΜΟΝΟ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ
ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΓΙΑ ΤΑ
ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ – Η ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΤΟΥ
ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΑΝΩΔΥΝΗ
ΑΠ’ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΩΜΑΤΕΡΕΣ
ΤΙΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ»
Έξι χρόνια τώρα τους είχε δώσει προθεσμία η Ευρωπαϊκή Ένωση να βρουν λύσεις για το πρόβλημα των απορριμμάτων. Έξι χρόνια αγνοούσαν αυτές τις προτάσεις και τις οδηγίες της Ε.Ε. οι Δήμοι, η Νομαρχία και δεν έβρισκαν λύση, γιατί οι λύσεις αυτές έχουν και κάποιο πολιτικό κόστος, κι αυτό βέβαια το φοβούνται. Γι’ αυτό και γεμίσαμε παράνομες χωματερές. Η πιο ανώδυνη από αυτές είναι του Λουτρακίου. Είναι ο μόνος Δήμαρχος, ο οποίος προφανώς ενδιαφέρεται για τα απορρίμματα. Όλες οι άλλες ΧΑΔΑ αποτελούν μια κόλαση.»
«ΤΑ ΥΓΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΧΩΜΑΤΕΡΕΣ
ΠΟΥ ΔΙΑΡΡΕΟΥΝ ΣΤΟΝ ΥΔΡΟΦΟΡΟ
ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΔΙΟΞΙΝΕΣ,
ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΚΑΡΚΙΝΟ,
ΓΕΝΕΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ
ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ»
Και προχωρώντας παραπέρα είπε:
«Οι επιπτώσεις από αυτές τις ΧΑΔΑ είναι ότι υπάρχουν πολλά υγρά που περιέχουν διοξίνες, τα οποία διαρρέουν στον υδροφόρο ορίζοντα. Οι διοξίνες είναι η χειρότερη χημική ουσία που μπορεί να φανταστεί κανείς. Προκαλούν καρκίνο, γενετικές μεταλλάξεις και άλλα πολλά.
Δεν είναι όμως μόνο η καταστροφή του υδροφόρου ορίζοντα. Είναι το γεγονός ότι πολλές από αυτές καίγονται, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται μεγάλες θερμοκρασίες, ιδιαίτερα το καλοκαίρι, και πολύ συχνά υπάρχουν πληροφορίες ότι δεν καίγονται μόνες τους, είναι οι Δήμαρχοι που τις καίνε γιατί δεν έχουν άλλη λύση. Αυτό σημαίνει όμως ότι όπου υπάρχει καπνός από καύση παράνομης χωματερής, πλημμυρίζουμε στις διοξίνες. Στον Δήμο Άσσου-Λεχαίου για παράδειγμα, καιγόταν μια χωματερή πολλά χρόνια. Εμείς πιέζαμε τον Δήμαρχο τότε συνέχεια, τον κ. Πίσκοπο, και του λέγαμε τι ακριβώς συμβαίνει. Στα πρόβατα που βόσκαν το χορτάρι θα ανιχνευθούν διοξίνες στο γάλα και το κρέας. Τα πορτοκάλια, τα σταφύλια εμπεριέχουν όλα διοξίνες. Και βέβαια, εμείς τα λέγαμε εμείς τα ακούγαμε. Ταυτόχρονα, με τις βροχές το χειμώνα, τα περισσότερα απορρίμματα καταλήγουν μέσα από τα ποτάμια στον Κορινθιακό Κόλπο. Κι εκεί αν παρακολουθήσει κανείς να δει πώς ψαρεύει μια ανεμότρατα, θα δει ότι στον σάκο μέσα υπάρχουν εκατομμύρια τεμάχια απορριμμάτων, ό, τι μπορεί να φανταστεί κανείς, και πολύ λίγα ψάρια. Κι αυτό έχει συνέπεια και στην ιχθυοκαλλιέργεια, δηλαδή στη βιοποικιλότητα του Κορινθιακού – ένας από τους λόγους που τα ψάρια έχουν μειωθεί πάρα πολύ είναι και αυτός. Αυτά τα απορρίμματα μέσα στον βυθό του Κορινθιακού διαλύονται μετά από 80 έως 300 χρόνια.
«ΑΝ ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ
ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ
ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗ
ΝΕΑ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ Η Ε.Ε.
ΤΟΤΕ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΘΕΙ,
ΔΗΛΑΔΗ ΘΑ ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΤΕΙ
ΤΟ ΠΡΟΣΤΙΜΟ»
Δεδομένου ότι πέρασαν έξι χρόνια μέχρι 31/12/2008 για να συμμορφωθούν οι Δήμοι με την οδηγία της Ε.Ε. για την ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων, αρχίζουν τα πρόστιμα. Και μετράνε από την 01/01. Και τα πρόστιμα αυτά είναι 34.000 ευρώ ημερησίως για κάθε παράνομη χωματερή. Θα δοθεί μια νέα τρίμηνη ή ενδεχομένως εξάμηνη προθεσμία στους Δήμους τώρα από την Ε.Ε και εφόσον και σ’ αυτή την προθεσμία δεν έχει τακτοποιηθεί το θέμα, θα ποινικοποιείται αυτή η ιστορία, που σημαίνει ότι θα διπλασιάζεται το πρόστιμο που θα επιβάλλεται στους Δήμους. Κι επειδή οι Δήμοι όλοι όπως ξέρουμε είναι χρεωμένοι, θα το μετακυλίσουν στους δημότες. Γιατί έχουμε κι εμείς την ευθύνη μας, όλοι οι πολίτες.»
ΑΠ’ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΩΜΑΤΕΡΕΣ
ΤΙΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ»
Έξι χρόνια τώρα τους είχε δώσει προθεσμία η Ευρωπαϊκή Ένωση να βρουν λύσεις για το πρόβλημα των απορριμμάτων. Έξι χρόνια αγνοούσαν αυτές τις προτάσεις και τις οδηγίες της Ε.Ε. οι Δήμοι, η Νομαρχία και δεν έβρισκαν λύση, γιατί οι λύσεις αυτές έχουν και κάποιο πολιτικό κόστος, κι αυτό βέβαια το φοβούνται. Γι’ αυτό και γεμίσαμε παράνομες χωματερές. Η πιο ανώδυνη από αυτές είναι του Λουτρακίου. Είναι ο μόνος Δήμαρχος, ο οποίος προφανώς ενδιαφέρεται για τα απορρίμματα. Όλες οι άλλες ΧΑΔΑ αποτελούν μια κόλαση.»
«ΤΑ ΥΓΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΧΩΜΑΤΕΡΕΣ
ΠΟΥ ΔΙΑΡΡΕΟΥΝ ΣΤΟΝ ΥΔΡΟΦΟΡΟ
ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΔΙΟΞΙΝΕΣ,
ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΚΑΡΚΙΝΟ,
ΓΕΝΕΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ
ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ»
Και προχωρώντας παραπέρα είπε:
«Οι επιπτώσεις από αυτές τις ΧΑΔΑ είναι ότι υπάρχουν πολλά υγρά που περιέχουν διοξίνες, τα οποία διαρρέουν στον υδροφόρο ορίζοντα. Οι διοξίνες είναι η χειρότερη χημική ουσία που μπορεί να φανταστεί κανείς. Προκαλούν καρκίνο, γενετικές μεταλλάξεις και άλλα πολλά.
Δεν είναι όμως μόνο η καταστροφή του υδροφόρου ορίζοντα. Είναι το γεγονός ότι πολλές από αυτές καίγονται, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται μεγάλες θερμοκρασίες, ιδιαίτερα το καλοκαίρι, και πολύ συχνά υπάρχουν πληροφορίες ότι δεν καίγονται μόνες τους, είναι οι Δήμαρχοι που τις καίνε γιατί δεν έχουν άλλη λύση. Αυτό σημαίνει όμως ότι όπου υπάρχει καπνός από καύση παράνομης χωματερής, πλημμυρίζουμε στις διοξίνες. Στον Δήμο Άσσου-Λεχαίου για παράδειγμα, καιγόταν μια χωματερή πολλά χρόνια. Εμείς πιέζαμε τον Δήμαρχο τότε συνέχεια, τον κ. Πίσκοπο, και του λέγαμε τι ακριβώς συμβαίνει. Στα πρόβατα που βόσκαν το χορτάρι θα ανιχνευθούν διοξίνες στο γάλα και το κρέας. Τα πορτοκάλια, τα σταφύλια εμπεριέχουν όλα διοξίνες. Και βέβαια, εμείς τα λέγαμε εμείς τα ακούγαμε. Ταυτόχρονα, με τις βροχές το χειμώνα, τα περισσότερα απορρίμματα καταλήγουν μέσα από τα ποτάμια στον Κορινθιακό Κόλπο. Κι εκεί αν παρακολουθήσει κανείς να δει πώς ψαρεύει μια ανεμότρατα, θα δει ότι στον σάκο μέσα υπάρχουν εκατομμύρια τεμάχια απορριμμάτων, ό, τι μπορεί να φανταστεί κανείς, και πολύ λίγα ψάρια. Κι αυτό έχει συνέπεια και στην ιχθυοκαλλιέργεια, δηλαδή στη βιοποικιλότητα του Κορινθιακού – ένας από τους λόγους που τα ψάρια έχουν μειωθεί πάρα πολύ είναι και αυτός. Αυτά τα απορρίμματα μέσα στον βυθό του Κορινθιακού διαλύονται μετά από 80 έως 300 χρόνια.
«ΑΝ ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ
ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ
ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗ
ΝΕΑ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ Η Ε.Ε.
ΤΟΤΕ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΘΕΙ,
ΔΗΛΑΔΗ ΘΑ ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΤΕΙ
ΤΟ ΠΡΟΣΤΙΜΟ»
Δεδομένου ότι πέρασαν έξι χρόνια μέχρι 31/12/2008 για να συμμορφωθούν οι Δήμοι με την οδηγία της Ε.Ε. για την ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων, αρχίζουν τα πρόστιμα. Και μετράνε από την 01/01. Και τα πρόστιμα αυτά είναι 34.000 ευρώ ημερησίως για κάθε παράνομη χωματερή. Θα δοθεί μια νέα τρίμηνη ή ενδεχομένως εξάμηνη προθεσμία στους Δήμους τώρα από την Ε.Ε και εφόσον και σ’ αυτή την προθεσμία δεν έχει τακτοποιηθεί το θέμα, θα ποινικοποιείται αυτή η ιστορία, που σημαίνει ότι θα διπλασιάζεται το πρόστιμο που θα επιβάλλεται στους Δήμους. Κι επειδή οι Δήμοι όλοι όπως ξέρουμε είναι χρεωμένοι, θα το μετακυλίσουν στους δημότες. Γιατί έχουμε κι εμείς την ευθύνη μας, όλοι οι πολίτες.»
«ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΝΑ
ΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ»
Τελειώνοντας ο κος Κελλάρης είπε:
«Κάποιοι δήμοι, μετά από πιέσεις πολλές και μετά από πιέσεις της Ε.Ε., ξεκίνησαν την ανακύκλωση. Είναι μια λύση η ανακύκλωση στην πηγή που λέμε – από το σπίτι δηλαδή. Κι αυτοί οι Δήμοι είναι το Κιάτο, η Κόρινθος και το Λουτράκι. Να τους πούμε μπράβο που ξεκίνησαν ένα βήμα θετικό, αλλά θα καλέσουμε από το βήμα αυτό όλους τους πολίτες, και αυτών των δήμων αλλά και αυτών που δεν έχουν ξεκινήσει ακόμα την ανακύκλωση, να στηρίξουν με όλες τους τις δυνάμεις αυτή την προσπάθεια και να τη στηρίξουν πολύ σοβαρά, διότι μόνο έτσι μπορούμε να βρούμε λύσεις να μειώσουμε τον όγκο των απορριμμάτων.»
ΠΑΝΟΣ ΑΛΑΒΕΡΑΣ:
«ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΕΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ»
«Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ-
ΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ»
Τελειώνοντας ο κος Κελλάρης είπε:
«Κάποιοι δήμοι, μετά από πιέσεις πολλές και μετά από πιέσεις της Ε.Ε., ξεκίνησαν την ανακύκλωση. Είναι μια λύση η ανακύκλωση στην πηγή που λέμε – από το σπίτι δηλαδή. Κι αυτοί οι Δήμοι είναι το Κιάτο, η Κόρινθος και το Λουτράκι. Να τους πούμε μπράβο που ξεκίνησαν ένα βήμα θετικό, αλλά θα καλέσουμε από το βήμα αυτό όλους τους πολίτες, και αυτών των δήμων αλλά και αυτών που δεν έχουν ξεκινήσει ακόμα την ανακύκλωση, να στηρίξουν με όλες τους τις δυνάμεις αυτή την προσπάθεια και να τη στηρίξουν πολύ σοβαρά, διότι μόνο έτσι μπορούμε να βρούμε λύσεις να μειώσουμε τον όγκο των απορριμμάτων.»
ΠΑΝΟΣ ΑΛΑΒΕΡΑΣ:
«ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΕΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ»
«Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ-
ΥΛΙΚΩΝ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΛΛΑ ΛΥΣΗ»
Ο κ. Πάνος Αλαβέρας από την πλευρά του αναφέρθηκε στη λύση του δεματοποιητή που πρότεινε ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου, θέτοντας τους δήμους της Κορινθίας προ τετελεσμένων γεγονότων, όπως είπε χαρακτηριστικά, ενώ επεσήμανε την ανάγκη να υπάρξει ένας κοινωνικός διάλογος προκειμένου να βρεθούν οι καλύτεροι δυνατοί τρόποι για τη διαχείριση των απορριμμάτων.
Συγκεκριμένα ανέφερε:
«Ξεκινήσαμε φέτος και κάνουμε και συμβολικά την πρώτη μας Συνέντευξη Τύπου αυτή την ημέρα για πολλούς λόγους και το θέμα είναι πολύ συγκεκριμένο, άπτεται της τοπικής κοινωνίας αλλά συνδέεται και με την παγκόσμια κατάσταση, με μια κρίση οικονομική και κοινωνική που υπάρχει. Έχουμε ένα θέμα, τη διαχείριση των απορριμμάτων. Σ’ εμάς, ως Οικολόγοι Πράσινοι, δε μας αρέσει ο όρος απορρίμματα, δεν τον δεχόμαστε. Λέμε ότι πρόκειται για υλικά προς χρήση, υλικά προς επεξεργασία, υλικά τα οποία θα παρατείνουν τη ζωή μας πάνω στη γη. Και πρέπει να το λέμε συνέχεια ότι η διαχείριση απορριμμάτων – διαχείριση υλικών είναι μια φιλοσοφία, ένας τρόπος ζωής, δεν αποτελεί πρόβλημα όπως το βλέπει δυστυχώς όλη η πολιτική ηγεσία αυτή τη στιγμή. Με αυτή τη Συνέντευξη Τύπου κάνουμε ένα κάλεσμα στην τοπική και στην Ελληνική κοινωνία να συσπειρωθεί μαζί μας και να αποδείξει ότι οι Έλληνες έχουμε ευθιξίες. Αγαπάμε τον τόπο μας, αγαπάμε το περιβάλλον και θέλουμε όχι μόνο να το προστατέψουμε αλλά και να δώσουμε μια ευκαιρία ζωής στους επόμενους.»
«ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
ΔΕΝ ΠΛΗΡΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ
ΤΟΥΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ»
Μιλώντας σε τοπικό επίπεδο τόνισε:
«Δεν είναι τυχαίο που η τοπική εξουσία δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της. Οι περισσότεροι λένε σκουπίδια, πρόβλημα. Ούτε ευθύνονται οι οικολογικές οργανώσεις που αναδεικνύουν το πρόβλημα. Όσο κι αν λέμε εμείς μπράβο σε κάποιους δήμους που έχουν ενταχθεί στα προγράμματα ανακύκλωσης της Ελληνικής Εταιρίας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης, στην πραγματικότητα αυτοί δεν είναι καν έννομοι. Είναι υπόχρεοι, βάσει του νόμου, να συλλέγουν, να αξιοποιούν, να ανακτούν 50% των συσκευασιών που εμπεριέχονται στα οικιακά απορρίμματα. Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή οδηγία, η οποία συμπεριλήφθηκε στην Ελληνική νομοθεσία. Είναι νόμος του Κράτους από το 2004. Οι δήμοι αυτή τη στιγμή στην Κορινθία δεν πληρούν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στον νόμο.
Σε νομαρχιακό επίπεδο, ο Νομάρχης – και όχι μόνο ο Νομάρχης, που ως πρόσωπο είναι αγαπητότατος, το Νομαρχιακό Συμβούλιο δεν εκτελεί τις υποχρεώσεις του απέναντι στον νόμο. Αυτές είναι ότι πρέπει να βγει να κάνει μια διαβούλευση. Αυτό που λέμε περιφερειακός σχεδιασμός διαχείρισης απορριμμάτων δεν μπορεί να έρθει ως μια τελική λύση απ’ το βουνό, από κάποιο θεό. Υπάρχει μια κοινωνική διαβούλευση η οποία πρέπει να εφαρμοστεί. Ο φορέας που έχει αυτή την αρμοδιότητα είναι η Νομαρχία και όχι ο Περιφερειάρχης.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ
Κι ερχόμαστε τώρα στο επίμαχο θέμα που είναι και η δεματοποίηση των απορριμμάτων και ο Περιφερειάρχης. Να πούμε καταρχάς ότι δεν είναι δική του αρμοδιότητα να κάνει τη διαβούλευση. “Βάσει του νόμου τάδε” – θα έλεγε τώρα αν ήταν εδώ – “έχω την αρμοδιότητα από τον Αύγουστο και μετά αφού οι δήμοι δεν εκτελούν τις υποχρεώσεις τους.” Γιατί ξεκινάμε τότε τη διαβούλευση τον Δεκέμβριο με μια έτοιμη λύση, τη στιγμή που η διαβούλευση θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει απ’ τον Αύγουστο, ώστε να βρούμε μια κοινά αποδεκτή λύση; Φέρνει προ τετελεσμένων γεγονότων όλους τους δήμους, οι οποίοι – ευτυχώς αυτή τη στιγμή – έρχονται να συμμετάσχουν σε ένα πρόγραμμα, με το οποίο βέβαια, και για τεχνικούς λόγους και για λόγους κοινωνίας και οικονομίας, δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι αποτελεί λύση.
«ΕΙΝΑΙ ΔΕΙΚΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΟ ΠΩΣ
Ο κ. Πάνος Αλαβέρας από την πλευρά του αναφέρθηκε στη λύση του δεματοποιητή που πρότεινε ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου, θέτοντας τους δήμους της Κορινθίας προ τετελεσμένων γεγονότων, όπως είπε χαρακτηριστικά, ενώ επεσήμανε την ανάγκη να υπάρξει ένας κοινωνικός διάλογος προκειμένου να βρεθούν οι καλύτεροι δυνατοί τρόποι για τη διαχείριση των απορριμμάτων.
Συγκεκριμένα ανέφερε:
«Ξεκινήσαμε φέτος και κάνουμε και συμβολικά την πρώτη μας Συνέντευξη Τύπου αυτή την ημέρα για πολλούς λόγους και το θέμα είναι πολύ συγκεκριμένο, άπτεται της τοπικής κοινωνίας αλλά συνδέεται και με την παγκόσμια κατάσταση, με μια κρίση οικονομική και κοινωνική που υπάρχει. Έχουμε ένα θέμα, τη διαχείριση των απορριμμάτων. Σ’ εμάς, ως Οικολόγοι Πράσινοι, δε μας αρέσει ο όρος απορρίμματα, δεν τον δεχόμαστε. Λέμε ότι πρόκειται για υλικά προς χρήση, υλικά προς επεξεργασία, υλικά τα οποία θα παρατείνουν τη ζωή μας πάνω στη γη. Και πρέπει να το λέμε συνέχεια ότι η διαχείριση απορριμμάτων – διαχείριση υλικών είναι μια φιλοσοφία, ένας τρόπος ζωής, δεν αποτελεί πρόβλημα όπως το βλέπει δυστυχώς όλη η πολιτική ηγεσία αυτή τη στιγμή. Με αυτή τη Συνέντευξη Τύπου κάνουμε ένα κάλεσμα στην τοπική και στην Ελληνική κοινωνία να συσπειρωθεί μαζί μας και να αποδείξει ότι οι Έλληνες έχουμε ευθιξίες. Αγαπάμε τον τόπο μας, αγαπάμε το περιβάλλον και θέλουμε όχι μόνο να το προστατέψουμε αλλά και να δώσουμε μια ευκαιρία ζωής στους επόμενους.»
«ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
ΔΕΝ ΠΛΗΡΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ
ΤΟΥΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ»
Μιλώντας σε τοπικό επίπεδο τόνισε:
«Δεν είναι τυχαίο που η τοπική εξουσία δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της. Οι περισσότεροι λένε σκουπίδια, πρόβλημα. Ούτε ευθύνονται οι οικολογικές οργανώσεις που αναδεικνύουν το πρόβλημα. Όσο κι αν λέμε εμείς μπράβο σε κάποιους δήμους που έχουν ενταχθεί στα προγράμματα ανακύκλωσης της Ελληνικής Εταιρίας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης, στην πραγματικότητα αυτοί δεν είναι καν έννομοι. Είναι υπόχρεοι, βάσει του νόμου, να συλλέγουν, να αξιοποιούν, να ανακτούν 50% των συσκευασιών που εμπεριέχονται στα οικιακά απορρίμματα. Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή οδηγία, η οποία συμπεριλήφθηκε στην Ελληνική νομοθεσία. Είναι νόμος του Κράτους από το 2004. Οι δήμοι αυτή τη στιγμή στην Κορινθία δεν πληρούν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στον νόμο.
Σε νομαρχιακό επίπεδο, ο Νομάρχης – και όχι μόνο ο Νομάρχης, που ως πρόσωπο είναι αγαπητότατος, το Νομαρχιακό Συμβούλιο δεν εκτελεί τις υποχρεώσεις του απέναντι στον νόμο. Αυτές είναι ότι πρέπει να βγει να κάνει μια διαβούλευση. Αυτό που λέμε περιφερειακός σχεδιασμός διαχείρισης απορριμμάτων δεν μπορεί να έρθει ως μια τελική λύση απ’ το βουνό, από κάποιο θεό. Υπάρχει μια κοινωνική διαβούλευση η οποία πρέπει να εφαρμοστεί. Ο φορέας που έχει αυτή την αρμοδιότητα είναι η Νομαρχία και όχι ο Περιφερειάρχης.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ
Κι ερχόμαστε τώρα στο επίμαχο θέμα που είναι και η δεματοποίηση των απορριμμάτων και ο Περιφερειάρχης. Να πούμε καταρχάς ότι δεν είναι δική του αρμοδιότητα να κάνει τη διαβούλευση. “Βάσει του νόμου τάδε” – θα έλεγε τώρα αν ήταν εδώ – “έχω την αρμοδιότητα από τον Αύγουστο και μετά αφού οι δήμοι δεν εκτελούν τις υποχρεώσεις τους.” Γιατί ξεκινάμε τότε τη διαβούλευση τον Δεκέμβριο με μια έτοιμη λύση, τη στιγμή που η διαβούλευση θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει απ’ τον Αύγουστο, ώστε να βρούμε μια κοινά αποδεκτή λύση; Φέρνει προ τετελεσμένων γεγονότων όλους τους δήμους, οι οποίοι – ευτυχώς αυτή τη στιγμή – έρχονται να συμμετάσχουν σε ένα πρόγραμμα, με το οποίο βέβαια, και για τεχνικούς λόγους και για λόγους κοινωνίας και οικονομίας, δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι αποτελεί λύση.
«ΕΙΝΑΙ ΔΕΙΚΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΟ ΠΩΣ
ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ»
Τα σκουπίδια, το πώς χειριζόμαστε τα υλικά αυτά, είναι δείκτης πολιτισμού. Η Ελβετία, μια χώρα η οποία δεν είχε πρώτες ύλες – σίδερο, αλουμίνιο – αυτή τη στιγμή είναι μια από τις χώρες που παράγει δευτερογενείς πρώτες ύλες.
Αυτό πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε. Δεν πρέπει να έχουμε ως στόχους μας μόνο κάποια ανάπτυξη τύπου «μεγαλώνουμε τους δρόμους, χτίζουμε κτίρια», αλλά να χτίζουμε κτίρια τα οποία έχουν κάποιες υποδομές, να χτίζουμε τμήματα πόλης τα οποία έχουν μια λογική, μια οργάνωση, είναι ευλειτούργητα και δίνουν τελικά το ζητούμενο, αυτό για το οποίο εντάσσεται κάποιος στην πολιτική, δηλαδή την καλύτερη ποιότητα ζωής στους ανθρώπους.»
«ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΛΥΣΕΙΣ,
ΞΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΙΣ ΠΡΟΩΘΟΥΜΕ»
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του είπε:
«Αυτό είναι το ζητούμενό μας. Εμείς έχουμε τις λύσεις, ξέρουμε να τις προωθήσουμε και μ’ αυτή τη Συνέντευξη Τύπου στην αρχή της χρονιάς δίνουμε το έναυσμα για να δημιουργηθεί ένας γόνιμος διάλογος στην κοινωνία. Θα πάμε σε όλες τις πολιτικές παρατάξεις να θέσουμε τις απόψεις μας, να συζητήσουμε μαζί τους ώστε να έρθουμε επιτέλους σε μια συνύπαρξη, σε έναν διάλογο, σε μια ελλογικευμένη κοινωνία, όπου θα ζούμε ο καθένας ως πρόσωπο αλλά και ως ομάδα.»
Τα σκουπίδια, το πώς χειριζόμαστε τα υλικά αυτά, είναι δείκτης πολιτισμού. Η Ελβετία, μια χώρα η οποία δεν είχε πρώτες ύλες – σίδερο, αλουμίνιο – αυτή τη στιγμή είναι μια από τις χώρες που παράγει δευτερογενείς πρώτες ύλες.
Αυτό πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε. Δεν πρέπει να έχουμε ως στόχους μας μόνο κάποια ανάπτυξη τύπου «μεγαλώνουμε τους δρόμους, χτίζουμε κτίρια», αλλά να χτίζουμε κτίρια τα οποία έχουν κάποιες υποδομές, να χτίζουμε τμήματα πόλης τα οποία έχουν μια λογική, μια οργάνωση, είναι ευλειτούργητα και δίνουν τελικά το ζητούμενο, αυτό για το οποίο εντάσσεται κάποιος στην πολιτική, δηλαδή την καλύτερη ποιότητα ζωής στους ανθρώπους.»
«ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΛΥΣΕΙΣ,
ΞΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΙΣ ΠΡΟΩΘΟΥΜΕ»
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του είπε:
«Αυτό είναι το ζητούμενό μας. Εμείς έχουμε τις λύσεις, ξέρουμε να τις προωθήσουμε και μ’ αυτή τη Συνέντευξη Τύπου στην αρχή της χρονιάς δίνουμε το έναυσμα για να δημιουργηθεί ένας γόνιμος διάλογος στην κοινωνία. Θα πάμε σε όλες τις πολιτικές παρατάξεις να θέσουμε τις απόψεις μας, να συζητήσουμε μαζί τους ώστε να έρθουμε επιτέλους σε μια συνύπαρξη, σε έναν διάλογο, σε μια ελλογικευμένη κοινωνία, όπου θα ζούμε ο καθένας ως πρόσωπο αλλά και ως ομάδα.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου