Χωρίς πολύ μεγάλη συμμετοχή από πλευράς κόσμου αλλά με ηχηρά συνθήματα και κοινά αιτήματα πραγματοποιήθηκε χθες η συγκέντρωση έξω από το Εργατικό Κέντρο Κορίνθου στα πλαίσια της πανελλαδικής απεργίας που πραγματοποίησαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Το παρόν έδωσαν μεταξύ άλλων ο Γραμματέας της Ν.Ε. του ΠΑΣΟΚ Ν. Κορινθίας κ. Νίκος Πετρόπουλος, οι Νομαρχιακοί Σύμβουλοι κα Κατερίνα Φαρμάκη και κ. Κωνσταντίνος Πανουτσόπουλος, ο Αντιδήμαρχος Κορινθίων κ. Γιάννης Δικαίος, ο Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Κιάτου κ. Νίκος Καραβάς, ο πρώην Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου κ. Θεόδωρος Χριστοφιλόπουλος και ο πρώην Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Άγγελος Μανωλάκης. Μετά την συγκέντρωση ακολούθησε πορεία προς την Νομαρχία .
Την ανάγκη ενίσχυσης του κοινού αγώνα ενάντια στα αντιλαϊκά και αντεργατικά, όπως είπαν, μέτρα της Κυβέρνησης επεσήμαναν στις ομιλίες τους έξω από το Εργατικό Κέντρο Κορίνθου τόσο ο Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου κ. Κώστας Μαλανδρένης όσο και ο κ. Χρόνης Σηφακάκης ως εκπρόσωπος της ΓΣΕΕ.
Συγκεκριμένα είπαν μεταξύ άλλων:
Κ. ΜΑΛΑΝΔΡΕΝΗΣ:
«ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΑ
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ
ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΝΑ
Την ανάγκη ενίσχυσης του κοινού αγώνα ενάντια στα αντιλαϊκά και αντεργατικά, όπως είπαν, μέτρα της Κυβέρνησης επεσήμαναν στις ομιλίες τους έξω από το Εργατικό Κέντρο Κορίνθου τόσο ο Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου κ. Κώστας Μαλανδρένης όσο και ο κ. Χρόνης Σηφακάκης ως εκπρόσωπος της ΓΣΕΕ.
Συγκεκριμένα είπαν μεταξύ άλλων:
Κ. ΜΑΛΑΝΔΡΕΝΗΣ:
«ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΑ
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ
ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΝΑ
ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΖΟΥΓΚΛΑΣ»
«Βρισκόμαστε στην πιο δύσκολη καμπή της ιστορίας μας. Η Ελλάδα βιώνει βαριά οικονομική και θεσμική κρίση, κρίση αξιών και δυστυχώς έλλειμμα δημοκρατίας. Η Κυβέρνηση παρακολουθεί αδύναμη, χωρίς να μπορεί να δώσει λύσεις. Αυτές οι πολιτικές έχουν δημιουργήσει ένα «εκρηκτικό» πεδίο και πλέον μετράει «θύματα» σε όλους τους τομείς – εργασία, υγεία, παιδεία. Οι βιομήχανοι μαζί με την Κυβέρνηση προσπαθούν με οργανωμένη επίθεση να καταστρέψουν όλα αυτά που έχουμε κατακτήσει με αγώνες και αίμα. Υποβάθμιση και περικοπή των κοινωνικών, οικονομικών και ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων, ανεργία, έκρηξη της παραοικονομίας, της φοροδιαφυγής, διευρύνοντας έτσι τις εισοδηματικές και κοινωνικές ανισότητες. Οι βιομήχανοι, με πρόσχημα την οικονομική κρίση, θέλοντας να μεγαλώσουν τα κέρδη τους, εφαρμόζουν ελαστικές μορφές απασχόλησης, διαθεσιμότητες, υποχρεωτικές άδειες, μειώσεις μισθών και ωραρίων, εκβιάζοντας ότι αν δεν δεχθούμε, θα προχωρήσουν σε απολύσεις. Και όλα αυτά, με τις ευλογίες της Κυβέρνησης, που από το στόμα του ιδίου του Πρωθυπουργού από τις Βρυξέλλες μας είπε ότι τέτοιες πρακτικές είναι αναγκαίες για να ορθοποδήσει η οικονομία. Δηλαδή μας ζητάει να πληρώσουν και πάλι οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι και όχι αυτοί που όλα τα προηγούμενα χρόνια θησαύριζαν στις πλάτες μας. Προσπαθούν μεθοδευμένα να καταργήσουν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και να επιβάλουν τον νόμο της ζούγκλας.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, η απάντησή μας γι’ αυτή την αντεργατική λαίλαπα που έρχεται είναι μία: Φτάνει πια! Δεν πάει άλλο! Δε θα πληρώσουμε εμείς τα σπασμένα! Χρειάζεται ενότητα και μαζικότητα ο αγώνας μας για να πετύχει. Προειδοποιούμε Κυβέρνηση και εργοδότες ότι αν συνεχίσουν θα εισπράξουν θύελλα αντιδράσεων και τον συλλογικό ξεσηκωμό των εργαζομένων της κοινωνίας μας.
Απεργούμε και διεκδικούμε απαγόρευση των απολύσεων στις επιχειρήσεις που πήραν επιδοτήσεις ή οικονομική βοήθεια από το πακέτο των 28 δις. Ενίσχυση της εργασίας και της απασχόλησης με ουσιαστικά και αποτελεσματικά μέτρα από το κράτος και τους εργοδότες. Αύξηση του επιδόματος ανεργίας στο 80% του μισθού και διεύρυνση της χορήγησής του για 2 χρόνια. Εξίσωση και αύξηση της αποζημίωσης των εργατών με αυτή των υπαλλήλων. Αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, αύξηση του προγράμματος της εργατικής κατοικίας και του προγράμματος κοινωνικού τουρισμού για να αυξηθεί η απασχόληση και οι θέσεις εργασίας. Ενίσχυση και ενεργοποίηση των ελεγκτικών μηχανισμών για την πάταξη της «μαύρης» και ανασφάλιστης εργασίας, των επισφαλών μορφών απασχόλησης και της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Αυστηρή εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, της εργατικής νομοθεσίας και δημοκρατική ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Έκτακτη εισοδηματική ενίσχυση εργαζομένων, συνταξιούχων, ανέργων για να τονωθεί η αγοραστική δύναμη και η ζήτηση στην αγορά. Μείωση του ΦΠΑ για βασικά και στοιχειώδη καταναλωτικά αγαθά και υπηρεσίες. «Πάγωμα» ή και μείωση των τιμολογίων των ΔΕΚΟ, των οργανισμών κοινής ωφέλειας. Στήριξη των ασφαλιστικών ταμείων και των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.
Όλοι μαζί να προστατεύσουμε τις δουλειές και τους ανέργους, να ενισχύσουμε τα εργατικά, τα κοινωνικά και ασφαλιστικά μας δικαιώματα. Να επιβάλουμε τη δίκαιη διανομή και αναδιανομή των εισοδημάτων υπέρ των ασθενέστερων και οικονομικά αδυνάτων. Συσπειρωμένοι γύρω από τα σωματεία να ενισχύσουμε όλοι τον κοινό αγώνα για τα κοινά μας συμφέροντα. Να απαιτήσουμε και να διεκδικήσουμε δημόσια κοινωνική ασφάλιση, ριζική αναδιανομή εισοδημάτων σε όφελος των εργαζομένων, σταθερή εργασία, κοινωνική δικαιοσύνη, ευημερία για όλους. Όλοι μαζί μπορούμε.»
Χ. ΣΗΦΑΚΑΚΗΣ:
«Η ΑΝΕΡΓΙΑ, Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ AΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ
ΤΑΜΕΙΩΝ ΚΑΙ Η ΕΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ
ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ
«Βρισκόμαστε στην πιο δύσκολη καμπή της ιστορίας μας. Η Ελλάδα βιώνει βαριά οικονομική και θεσμική κρίση, κρίση αξιών και δυστυχώς έλλειμμα δημοκρατίας. Η Κυβέρνηση παρακολουθεί αδύναμη, χωρίς να μπορεί να δώσει λύσεις. Αυτές οι πολιτικές έχουν δημιουργήσει ένα «εκρηκτικό» πεδίο και πλέον μετράει «θύματα» σε όλους τους τομείς – εργασία, υγεία, παιδεία. Οι βιομήχανοι μαζί με την Κυβέρνηση προσπαθούν με οργανωμένη επίθεση να καταστρέψουν όλα αυτά που έχουμε κατακτήσει με αγώνες και αίμα. Υποβάθμιση και περικοπή των κοινωνικών, οικονομικών και ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων, ανεργία, έκρηξη της παραοικονομίας, της φοροδιαφυγής, διευρύνοντας έτσι τις εισοδηματικές και κοινωνικές ανισότητες. Οι βιομήχανοι, με πρόσχημα την οικονομική κρίση, θέλοντας να μεγαλώσουν τα κέρδη τους, εφαρμόζουν ελαστικές μορφές απασχόλησης, διαθεσιμότητες, υποχρεωτικές άδειες, μειώσεις μισθών και ωραρίων, εκβιάζοντας ότι αν δεν δεχθούμε, θα προχωρήσουν σε απολύσεις. Και όλα αυτά, με τις ευλογίες της Κυβέρνησης, που από το στόμα του ιδίου του Πρωθυπουργού από τις Βρυξέλλες μας είπε ότι τέτοιες πρακτικές είναι αναγκαίες για να ορθοποδήσει η οικονομία. Δηλαδή μας ζητάει να πληρώσουν και πάλι οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι και όχι αυτοί που όλα τα προηγούμενα χρόνια θησαύριζαν στις πλάτες μας. Προσπαθούν μεθοδευμένα να καταργήσουν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και να επιβάλουν τον νόμο της ζούγκλας.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, η απάντησή μας γι’ αυτή την αντεργατική λαίλαπα που έρχεται είναι μία: Φτάνει πια! Δεν πάει άλλο! Δε θα πληρώσουμε εμείς τα σπασμένα! Χρειάζεται ενότητα και μαζικότητα ο αγώνας μας για να πετύχει. Προειδοποιούμε Κυβέρνηση και εργοδότες ότι αν συνεχίσουν θα εισπράξουν θύελλα αντιδράσεων και τον συλλογικό ξεσηκωμό των εργαζομένων της κοινωνίας μας.
Απεργούμε και διεκδικούμε απαγόρευση των απολύσεων στις επιχειρήσεις που πήραν επιδοτήσεις ή οικονομική βοήθεια από το πακέτο των 28 δις. Ενίσχυση της εργασίας και της απασχόλησης με ουσιαστικά και αποτελεσματικά μέτρα από το κράτος και τους εργοδότες. Αύξηση του επιδόματος ανεργίας στο 80% του μισθού και διεύρυνση της χορήγησής του για 2 χρόνια. Εξίσωση και αύξηση της αποζημίωσης των εργατών με αυτή των υπαλλήλων. Αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, αύξηση του προγράμματος της εργατικής κατοικίας και του προγράμματος κοινωνικού τουρισμού για να αυξηθεί η απασχόληση και οι θέσεις εργασίας. Ενίσχυση και ενεργοποίηση των ελεγκτικών μηχανισμών για την πάταξη της «μαύρης» και ανασφάλιστης εργασίας, των επισφαλών μορφών απασχόλησης και της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Αυστηρή εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, της εργατικής νομοθεσίας και δημοκρατική ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Έκτακτη εισοδηματική ενίσχυση εργαζομένων, συνταξιούχων, ανέργων για να τονωθεί η αγοραστική δύναμη και η ζήτηση στην αγορά. Μείωση του ΦΠΑ για βασικά και στοιχειώδη καταναλωτικά αγαθά και υπηρεσίες. «Πάγωμα» ή και μείωση των τιμολογίων των ΔΕΚΟ, των οργανισμών κοινής ωφέλειας. Στήριξη των ασφαλιστικών ταμείων και των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.
Όλοι μαζί να προστατεύσουμε τις δουλειές και τους ανέργους, να ενισχύσουμε τα εργατικά, τα κοινωνικά και ασφαλιστικά μας δικαιώματα. Να επιβάλουμε τη δίκαιη διανομή και αναδιανομή των εισοδημάτων υπέρ των ασθενέστερων και οικονομικά αδυνάτων. Συσπειρωμένοι γύρω από τα σωματεία να ενισχύσουμε όλοι τον κοινό αγώνα για τα κοινά μας συμφέροντα. Να απαιτήσουμε και να διεκδικήσουμε δημόσια κοινωνική ασφάλιση, ριζική αναδιανομή εισοδημάτων σε όφελος των εργαζομένων, σταθερή εργασία, κοινωνική δικαιοσύνη, ευημερία για όλους. Όλοι μαζί μπορούμε.»
Χ. ΣΗΦΑΚΑΚΗΣ:
«Η ΑΝΕΡΓΙΑ, Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ AΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ
ΤΑΜΕΙΩΝ ΚΑΙ Η ΕΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ
ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ
ΑΠΛΑ ΣΥΝΘΗΜΑ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ»
«Η Πέμπτη 2 Απρίλη είναι η μέρα για συλλογική και μαζική απάντηση όχι μόνο των εργαζομένων αλλά όλου του λαού απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές της Κυβέρνησης. Η μέρα-απάντηση στην σκληρή και ταξική πολιτική της νεοσυντηρητικής, νεοφιλελεύθερης διακυβέρνησης. Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, οι δημόσιες υπηρεσίες, τα δημόσια κοινωνικά αγαθά, όπως η υγεία, η παιδεία, η κοινωνική ασφάλιση βρίσκονται και πάλι στο στόχαστρο και γίνεται προσπάθεια να ενοχοποιηθούν για την κατάσταση της οικονομίας. Η διεθνής οικονομική κρίση που ακόμη δεν έχει εκδηλωθεί στο σύνολό της στην χώρα μας χρησιμοποιείται για να δικαιολογηθούν τα αδιέξοδα της κυβερνητικής πολιτικής. Η Κυβέρνηση για 2 χρόνια παρακολουθούσε αδιάφορα την κατάσταση στο Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων και την αδυναμία του να καταβάλει το εφάπαξ, χωρίς να παίρνει κανένα μέτρο για την ενίσχυση (…) Η κατάσταση γίνεται περισσότερο επικίνδυνη μπροστά στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών-γυναικών και τον προσδιορισμό της ασφάλισης στο Δημόσιο όχι ως κοινωνική αλλά ως επαγγελματική. Ανεργία, διάλυση του Κοινωνικού Κράτους, διάλυση ασφαλιστικών ταμείων, ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, όλα αυτά δεν είναι απλά συνθήματα αλλά η πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες. Είναι η πραγματικότητα που βιώνουν οι ελαστικά απασχολούμενοι νέοι εργαζόμενοι, είναι η πραγματικότητα που βιώνουν οι μαθητές σε σχολικές μονάδες, χωρίς υποδομές για τις βασικές τους ανάγκες, ακριβοπληρώνοντας τη δωρεάν παιδεία. Είναι η πραγματικότητα που βιώνουν οι φοιτητές και οι σπουδαστές στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, τα υποχρηματοδοτούμενα και υποβαθμισμένα. Είναι η πραγματικότητα των χιλιάδων νέων ανέργων και ελαστικά απασχολούμενων νέων που έχουν πάψει να ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο. Είναι η πραγματικότητα που δε θέλει να αποδεχθεί και να συνειδητοποιήσει η συντήρηση(…)»
ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ»
«Η Πέμπτη 2 Απρίλη είναι η μέρα για συλλογική και μαζική απάντηση όχι μόνο των εργαζομένων αλλά όλου του λαού απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές της Κυβέρνησης. Η μέρα-απάντηση στην σκληρή και ταξική πολιτική της νεοσυντηρητικής, νεοφιλελεύθερης διακυβέρνησης. Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, οι δημόσιες υπηρεσίες, τα δημόσια κοινωνικά αγαθά, όπως η υγεία, η παιδεία, η κοινωνική ασφάλιση βρίσκονται και πάλι στο στόχαστρο και γίνεται προσπάθεια να ενοχοποιηθούν για την κατάσταση της οικονομίας. Η διεθνής οικονομική κρίση που ακόμη δεν έχει εκδηλωθεί στο σύνολό της στην χώρα μας χρησιμοποιείται για να δικαιολογηθούν τα αδιέξοδα της κυβερνητικής πολιτικής. Η Κυβέρνηση για 2 χρόνια παρακολουθούσε αδιάφορα την κατάσταση στο Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων και την αδυναμία του να καταβάλει το εφάπαξ, χωρίς να παίρνει κανένα μέτρο για την ενίσχυση (…) Η κατάσταση γίνεται περισσότερο επικίνδυνη μπροστά στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών-γυναικών και τον προσδιορισμό της ασφάλισης στο Δημόσιο όχι ως κοινωνική αλλά ως επαγγελματική. Ανεργία, διάλυση του Κοινωνικού Κράτους, διάλυση ασφαλιστικών ταμείων, ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, όλα αυτά δεν είναι απλά συνθήματα αλλά η πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες. Είναι η πραγματικότητα που βιώνουν οι ελαστικά απασχολούμενοι νέοι εργαζόμενοι, είναι η πραγματικότητα που βιώνουν οι μαθητές σε σχολικές μονάδες, χωρίς υποδομές για τις βασικές τους ανάγκες, ακριβοπληρώνοντας τη δωρεάν παιδεία. Είναι η πραγματικότητα που βιώνουν οι φοιτητές και οι σπουδαστές στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, τα υποχρηματοδοτούμενα και υποβαθμισμένα. Είναι η πραγματικότητα των χιλιάδων νέων ανέργων και ελαστικά απασχολούμενων νέων που έχουν πάψει να ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο. Είναι η πραγματικότητα που δε θέλει να αποδεχθεί και να συνειδητοποιήσει η συντήρηση(…)»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου